Ik ben Mariecke Olislagers, geboren in 1977 in de stad Rotterdam, waar ik tot en met mijn twintigste levensjaar heb gewoond. In 1998 ben ik getrouwd met Ard en zijn we in Barendrecht gaan wonen. Samen hebben wij drie kinderen.

Na het afronden van mijn opleiding tot A-verpleegkundige heb ik verschillende jaren in het ziekenhuis gewerkt. Toen de kinderen in ons leven kwamen heb ik gezocht naar flexibelere werktijden waardoor ik uiteindelijk 10 jaar bij Medtronic Diabetes heb gewerkt. Hier begeleidde ik als verpleegkundige patiënten van alle leeftijden bij het starten met het gebruik van een insulinepomp. Wanneer de diagnose diabetes kort geleden gesteld was en de wereld van een patiënt of de ouders op z'n kop stond, ging ik het liefst daar aan het werk. Rust brengen in de chaos van emoties en onzekerheid, daar lag mijn passie en dit werd mijn kracht. 

In 2005 volgde ik voor twee jaar de opleiding Contextuele therapie en Pastorale hulpverlening bij stichting Koinonia. De invloed van onze geschiedenis en de voorgaande generaties op ons huidige leven boeide mij enorm. Door te realiseren dat gebeurtenissen uit het verleden generaties lang doorwerken, leerde ik met andere ogen kijken naar gedrag en emoties van mensen. 

In 2022 heb ik de tweejarige post-HBO opleiding Rouw en Verlieskunde kinderen en jongeren, bij Land van Rouw in Nijmegen afgerond. Aansluitend heb ik de Mastercourse Systemisch werken met traumatisch verlies gevolgd, bij het Expertisecentrum Omgaan met verlies in Heeze.

In de opleidingen die ik tot nu toe heb gevolgd mocht ik veel leren over wie ik ben als mens en als professional. Welke plek ik heb in mijn familiesysteem en hoe de verliezen in mijn persoonlijke leven mij gevormd hebben tot wie ik nu ben. Mijn eigen leven en verliezen aankijken, de invloeden zien en begrijpen, het was een waardevolle en leerzame weg. 

Het leven heeft mij al op jeugdige leeftijd de achterkant van liefde laten zien, namelijk rouw. Vanuit mijn eigen ervaringen en met de kennis die ik heb opgedaan in de opleidingen, mijn werk, maar nog het meest in het leven zelf, neem ik graag een tijdje plaats op de rouwbank van een ieder die iemand naast zich kan gebruiken. 

Mariecke